همکنش شوری با گونه‌های Phytophthora در بیماری گموز پسته(پنج شنبه 87 فروردین 22 ساعت 10:55 صبح )

بیماری آتشک سیب و گلابی ( Fire Blight)(یکشنبه 87 فروردین 18 ساعت 6:20 عصر )

آتشک از قدیمی ترین بیماری های باکتریائی است که عامل آن باکتری  Erwinia Amylovoraمی باشد و میتواند بیش از 75 نوع درخت و بوته از خانواده Rosacea را مورد حمله قرار دهد

بیماری در درختان سیب و گلابی بیشتر مخرب است .
باکتری عامل بیماری در شانکر های نسبتاً فرو رفته زمستان گذرانی کرده و در بهار، زمانی که دمای محیط مساعد باشد و باران های مکرری روی دهد باکتری شروع به فعالیت کرده و به سرعت زیاد شده و با کمک حشرات ، باران و باد پراکنده می شود .

این بیماری بیش از 200 سال است که در آمریکای شمالی شناخته شده ولی کنترل آن بعلت ناشناخته بودن عامل بیماری مشکل بوده است . متاسفانه در حال حاضر هم که عامل بیماری مشخص است به دلایل مشروحه زیر کنترل بیماری مشکل تر شده است.

1- سابقاً در هر هکتار 250 تا 500 درخت کاشته میشد در حالیکه امروزه جهت افزایش محصول 1250 تا 2500 درخت در هکتار کاشته میشود و برای انجام این امر لزوماً درختانی از واریته هائی که قد و قواره مناسب دارند انتخاب می شود که اکثراً در مقابل بیماری حساس هستند .

2- تقاضای بازار خرید و داشتن محصولاتی بظاهر مطلوب باغداران را تشویق میکند که به کاشت واریته های جدیدی اقدام کنند که متاسفانه اکثراً در مقابل بیماری آتشک حساس هستند .

 
3- داشتن درختان زیاد و محصول بیشتر در واحد سطح احتمالاً موجب نقصان مکانیزم های  فیزیولوژیکی  طبیعی در دفاع   از    بیماری   ها می گردد .

       شرایط شیوع بیماری:

نظر به اینکه بیماری آتشک در درختانی که رشد زیاد دارند شدیدتر است لذا باید در کود دهی (مخصوصاً کودهای ازوته ) توجه بیشتری مبذول گردد . کوددهی نباید تابع برنامه سالیانه باشد بلکه باید دید درخت کی و چه مقدار کود احتیاج دارد . درختان سیب نباید بیش از 25 تا 30 سانتیمتر و درختان گلابی بیش از 15 تا 20سانتیمتر رشد سر شاخه داشته باشند .

تجربه نشان داده است که در خاک های سنگین و کمتر آبکش ، درختان حساسیت بیشتری برای بیماری دارند و دلیل این امر میزان زیاد ازت و همچنین آب ذخیره شده در خاک می باشد که موجب رشد زیاد درخت میگردد . میزان ازت در برگ های درختان سیب و گلابی حداکثر 2 تا 2.4 درصد توصیه شده است .

حساسیت به بیماری آتشک در خاک های اسیدی که قاعدتاً کلسیم و منیزیوم کمتری دارند بیشتر است . نگهداری سطح زیرین خاک با پ هاش حدود 6 و سطح فوقانی خاک با پ هاش 6.5 تا 7 توصیه شده است . نقصان پتاسیم خاک هم موجب حساسیت است و میزان آن 1.35 تا 1.80 درصد توصیه می شود .

شرایط دیگر شیوع بیماری داشتن رطوبت نسبتاً زیاد و باران های مکرر ، دمای 21 تا 27 درجه سانتیگراد ، طولانی بودن دوره گل در شرایط سرد و رطوبی فصل بهار ونیز حضور باکتری در شانکر ها می باشد .

    علائم بیماری:

در اوایل بهار ، حدود دو هفته قبل از باز شدن گل ها ، گلبرگ ها آب سوخته ، قهوه ای رنگ و سپس سیاه می شوند و روی درخت باقی می مانند . شاخه های کوچک پژمرده و سیاه رنگ شده و بعضاً با 180 درجه خمیدگی عصائی شکل می شوند . روی بعضی از شاخه های قدیمی که از طریق گل ها و شاخه های کوچک آلوده می شوند شانکر های چروکیده و بعضاً فرو رفته تشکیل می شود که ممکن است شکاف برداشته و چوب زیرین نمایان گردد . مایع کرم رنگی که حامل میلیون ها باکتری می باشد از شانکرها خارج می شود و در شرایط رطوبی بطرف پائین روی تنه و شاخه ها سرازیر می شود . حشرات با این ترشحات آلوده شده و هر کدام با بیش از یکصد هزار باکتری موجب آلودگی گل ها می شود .

علائم بیماری روی میوه بستگی به زمان آلودگی دارد. اگر آلودگی زودتر اتفاق بیافتد ، میوه کوچک مانده و تغییر رنگ میدهد و به حالت چروکیده روی درخت باقی می ماند .

 در صورتیکه دیرتر آلوده شود به اندازه میوه نارس چروکیده نشده و تغییر رنگ نمی دهد .میوه های آلوده که با تگرگ یا حشرات آسیب دیده اند به رنگ های قرمز ، قهوه ای یا سیاه در می آیند . از میوه های آلوده ممکن است قطرات مایع زرد رنگ باکتری خارج شود .

     چرخه بیماری:

زمانی که شرایط محیط مساعد شد باکتری در شانکر که از سال گذشته در آن زمستان گذرانی کرده است بسرعت با تقسیم سلولی تکثیر یافته و مایع کرم رنگ، شیرین و چسبنده ای به نام Bacterial Ooze تولید می کند . حشرات باکتری را به گل ها ، برگ ها وشاخه های تازه منتقل می کنند . در بهار و در دمای مساعد بین 18 تا 30 درجه سانتیگراد مدت زمان بین آلودگی و ظهور بیماری حدود 5 روز است . در شاخه های جدید آلودگی بسرعت در حدود روزانه 15 سانتیمتر پیشرفت می کند . باکتری از طریق شاخه های جدید بشاخه های قطورتر و تنه اصلی میرسد و در آنجا با تشکیل شانکر ها زمستان گذرانی می کند تا سال بعد چرخه بیماری را آغاز کند .

Coleus(جمعه 86 اسفند 17 ساعت 8:46 عصر )

Plant Type: Half-hardy Annual Uses: Border, Container, Underplanting, Indoors, Greenhouse Propagation: Stem Cuttings, Seeds Habit: Bushy Light: Full Sun, Part Shade Flower Color: Blue Blooms: Summer Width: .75 - 1 ft.; Height: 3 ft. Fertility: Average Soil: Neutral, Moist Zone: 1 - 1

Few plants exhibit a richer palette than this tropical shrub.  Velvety leaves are splashed with double or triple color combinations"  yellow, red, green, orange, bronze, ivory, chartreuse, white, cream, brown, red, crimson, salmon, pink, maroon, and purple.  The leaves themselves can be heart-shaped, very narrow, or oval with deep lobes, serrations, scallops or ruffled edges.  Flame nettle, as it is also called, reaches 1 to 3 feet tall. All hybrids form spreading mounds

Set nursery transplants of this fast-growing annual 2 to 3 feet apart in moist soil.  Select a site that receives morning sun.  Keep flower spikes snipped to extend the rich foliage color into fall.

Most coleus grow best in strong, indirect light or filtered shade.  Some varieties, most notably those that have more red pigment in their leaves, are more sun tolerant.  Look for "Plum Parfait" and "Burgundy Sun" at your local nursery.  Both were bred for full sun and are among cutting-grown types that bloom little if at all during the growing season.  

All are hybrids, tracing their parentage back to the 3- to 6-foot-tall C. blumei, to the 1 1/2- to 3-foot-tall C. pumilus and to other species. C. pumilus, besides contributing shorter growth, accounts for the creeping stem, deeply toothed leaves and three-colored patterns found in many coleuses. Typical of the varieties is "Rose Wizard", which grows 10 inches tall and has leaves up to 4 inches long, bright rose in the center, with cream and green edges. In their native habitat, coleuses grow as perennials, but they are generally grown as annuals in cooler temperate-zone gardens. They are used in beds and borders as edging plants or in masses, as well as in pots, hanging containers and window boxes.

Coleuses are winter-hardy only in Zone 10, but they can be cultivated as summer annuals almost anywhere and do well in a wide range of garden soils. They do best, however, if they are kept evenly moist and are fed monthly with an all-purpose fertilizer. Mulch if necessary to maintain soil moisture. Although most gardeners purchase nursery-grown seedlings or rooted cuttings, common coleus can be started from seeds sown indoors 10 weeks before the last frost is due. Do not cover the seeds. With bottom heat of 70°, seeds germinate in 10 days. Move plants into the garden when all frost danger is past, spacing them 8 to 12 inches apart. The first several pairs of leaves may not be variegated; colors will develop later and the most intense colors are usually found in vigorous seedlings. 

You can easily propagate additional coleuses of any variety from stem cuttings, rooting them in water or moist sand.

Watch for mealy bugs and aphids.

گیاه تمشک(شنبه 86 اسفند 4 ساعت 9:54 صبح )

اثرات خطرناک آفتکشها بر سلامت انسان(سه شنبه 86 بهمن 23 ساعت 10:22 صبح )

مقدمه

آفت‌کش‌ها چطوری به انسان تأثیر می‌گذارند؟

• این تغییر بیوشیمیائی به تغییر سلولی می‌انجامد. (در این حالت افزایش فعالیت عصبی)
• تغییر سلولی سپس موجب تغییرات فیزیولوژیکی می‌شود که علائم مسمومیت مشاهده یا در سیستم‌های فیزیولوژیکی خاص بدن احساس می شوند. (در این حالت فعالیت غدد تعرقی) در ادامه نیز توسعه بنیادین اثرات مذکور از بیوشیمیایی به سلولی و آنهم به فیزیولوژیکی در اغلب مسمومیت‌ها بدین شکل بروز می‌نماید.
  بسته به مکانیسم بیوشیمیایی ویژه یک فعالیت ، یک سم ممکن است اثرات خیلی وسیعی در داخل بدن داشته باشد، و یا امکان دارد سبب تغییر خیلی محدودی در فعالیت های فیزیولوژیکی در یک ناحیه خاصی از بدن یا اندامی گردد. سم مالاتیون به سادگی سبب غیر فعال شدن یک آنزیم می‌شود که رابط بین اعصاب است، آنزیمی که توسط سم پاراتیون و یا دیگر آفت‌کش‌ها غیرفعال می‌گردند در بدن معمول است و بنابراین تنوع اثرات روی اکثر سیستمهای بدن در کنار تعریق مشاهده می‌شوند.

سمیت

فاکتورهای تعیین کننده برآمد مسمومیت آفت‌کش

مسیرهای ورود سم به بدن

نحوه استفاده آفت کش های شیمیائی

• همیشه قبل از استفاده مواد شیمیایی برچسب روی آن را بدقت خوانده و طبق دستورالعمل اجرا کنید.
• آفت‌کش‌ها را به دور از دسترس کودکان نگهداشته و در ظروف سربسته برچسب‌دار نگهداری نمائید
• از کشیدن سیگار در زمان سمپاشی یا گردپاشی خودداری کنید چون اکثر مواد شیمیایی قابل اشتعال هستند.
• از لباس‌های محافظت کننده و ماسک استفاده نمائید آستینها کاملا کشیده در پایین دست و یقه را کاملا ببندید، در صورت ریخته شدن مواد سمی روی پوستتان فورا آن را با آب و صابون بشوئید.
• دستانتان را بعد از سمپاشی یا گردپاشی و قبل از غذا خوردن بشوئید و لباستان را تعویض نمائید.
• اگر شما در زمان استفاده از آفت‌کش یا کمی بعد از آن احساس ناخوشی کردید سریعا به پزشک مراجعه نمائید.